چگونه عسل خالص را بشناسیم

1- عسل طبیعی
بطور خلاصه و سریع عسل به شهد گل ها اطلاق می شود که زنبور عسل پس از تغذیه از گیاهان مختلف، آن را ساخته باشد. به بیان دیگر عسل ماده ایست که توسط زنبوران عسل از شهد گل ها نکتار گلها و گرده گل جمع آوری شده و تغییر شکل می یابد و سپس در داخل سلول های مومی کندو ذخیره می شود.

زنبوران عسل دارای نیروی ذاتی هستند که گل های مفید را از غیر مفید تشخیص می دهند. آنها با علاقه فراوان سراغ تمام گیاهان طبی و گل های شفابخش می روند و عصاره آنها را گرفته و به بهترین شکل در اختیار ما قرار می دهند.
این عسل کاملاً طبیعی و سرشار از مواد غذایی و حیات بخش بوده و می تواند تمام نیازهای غذایی را برطرف کند، زیرا زنبور تمام املاح و ویتامین های موجود در گل را به شکل عسل می پروراند و آن را قابل جذب در خون می سازد.

کامل ترین مجموعه

و این بار عجیب تر از فرانسه و عسل های رنگی و فانتزیش می خواهم شما را به مرزها هند و نپال ببرم جایی که مردم بومی آن پشت در پشت در مناطق کوهستانی نپال کشوری که رشته کوههای هیمالیا در ان قرار دارد در شرایط خاصی زندگی و عمر میکنند، آنهم بیش از آنچه در فضای صنعتی شهرهای امروز مرسوم است.

برای اولین بار طیف جدیدی از رنگها در عسل دیده شد.

در مناطق شرقی فرانسه بنام کلمار (Colmar Eastern france) در روستایی بنام Ribeauville زنبورداران شاهد شان موم رنگی در داخل کندوهای خود بودند.

 اسرار ساختمان و نحوه عمل آن با وجود پیشرفت های علمی هنوز بر زیست شناسان و دانشمندان دیگر پنهان مانده و فقط می دانند که :
زنبور عسل پس از مکیدن شیره گلها و گیاهان به وسیله خرطوم خویش آنرا به کیسه عسلی که در شکم است برده و پس از چند عمل شیمیایی شناخته و نا شناخته آنرا به مایعی خوشبو و خوش طعم ، شیرین ، مقوی ، نشاط آور و نیکو حضال تبدیل کرده و در سلولهای مومی شکل که از قبل ساخته است ذخیره می نماید .

برای تهیه یک کیلوگرم از این شهد گوارا زنبور ناگزیر است ۱۲۰ تا ۱۵۰ هزار بار شهد حمل کند وبرای فراهم نمودن آن ده میلیون گل را بازدید کرده و از آنها شهد ( انگبین ) تهیه نماید و مسافتی معادل هفت بار دور زمین پرواز کند . شهدی که بدین طریق فراهم می شود ۴۰ تا ۸۰ درصد آب است و زنبوران عسل باید میزان آب آنرا به ۱۸ الی ۲۰ درصد برسانند تا عسل آماده شده بدست آید . برای تغلیظ نمودن آن زنبوران عسل مجبور هستند شهدی را که روز به کندو حمل کرده و درون سلولهای شان ذخیره نموده اند شب هنگام مجددا از داخل شان ها مکیده و وارد کیسه عسلی خود می نمایند در آنجا کمی از آب آنرا جذب و موادی از قبیل هورمون ها و آنزیم ها به آن اضافه می نمایند و بعد داخل حجره ها می ریزند . این عمل توسط سایر زنبورها تکرار می شود و مقداری از آب آنهم در مجاورت هوای کندو که از بال زدن زنبورها ایجاد می شود تبخیر شده و در پایان مواد دیگری از قبیل اسید های آلی و مواد ضد عفونی کننده به آن اضافه می نمایند . عمل تغلیظ آنقدر ادامه می یابد تا عسل به غلظت طبیعی خود برسد ، آنگاه آنرا در داخل سلولها ذخیره می کنند و درب آنرا با موم می پوشانند بدین ترتیب عسل انبار شده می تواند برای مدت طولانی نگهداری شود . 

یونانیان در قدیم از عسل و موم برای تهیه انواع غذاها استفاده می کردند. بعدها، نیش زنبور برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده شد. بقراط و کنفوسیوس از این روش برای درمان بیماران استفاده می کردند.
در عصر حاضربه خاطر آگاه شدن مردم از اثرات بد داروها، مردم رو به درمان های طبیعی آورده اند و اکنون مطب های زیادی برای درمان با نیش زنبور در چین گشایش یافته و به سرعت این روش درمانی دراروپا و آمریکای شمالی رایج شده است.